Ik ben Ervilia Struikelblok, docente Eerstegraads Spaans en ook Nederlands Derdegraads. Voor mijn huidige studie Nederlands Tweedegraads moeten de studenten een website maken. Van kleinsaf aan houd ik van lezen. Over het algemeen vind ik lezen heel leuk. Je bent dan even weg van alles en iedereen. Meestal lees ik ˈs avonds als alles rustig is. En als ik eenmaal lees, kan ik continu doorlezen tot in de vroege ochtend. Die uren vind ik zalig. Literatuur lezen vind ik enorm belangrijk voor mezelf en uiteraard voor de leerlingen/studenten  ook, omdat men rijker aan kennis wordt en op de hoogte is van bepaalde zaken. Hoe meer je leest, hoe meer je weet! Simon Bolivar zei: ’ un ser sin estudios es un ser incompleto’ hetgeen betekent: een man zonder opleiding is een onvolledig wezen.

Als puber op de Muloschool in Suriname waren wij verplicht om naar de schoolbibliotheek te gaan tijdens de Nederlandsles. Dat was heel leuk, want dat was weer wat anders dan in de klas zitten en alleen maar les volgen. Het eerste boek dat ik uitkoos, was heel spannend. Het ging over de Tweede wereldoorlog waarbij kinderen zich schuil hielden en een militair geheimschrift hadden onderschept. Ze gingen ermee van door en plozen alles uit wat er eigenlijk in stond. Ik vond het zo spannend om te weten en ik zat te duimen voor deze kinderen dat ze niet door de militairen  zouden worden opgepakt. Ik had het boek in een teug uitgelezen. Daarna wilde ik graag weer een ander boek halen hetgeen gebeurde. Dat ging ook over zo een geval in de oorlog en waar de treinen langs de Trans-Siberische spoorlijn gingen. Ook heel mooi. Ik mag zeggen dat ik sinds die tijd van lezen houd.

Verder heb ik altijd alle roddelbladen met name “Prive”, “Story”etc. zitten lezen. In het bijzonder las ik de informatie over alle Koningshuizen  met al die “sprookjeshuwelijken” , die vond ik heel bijzonder om te lezen.

Eigenlijk heb ik niet een speciale voorkeur voor lezen. Ik lees van alles en nog wat dat spannende informatie bevat of als de kaft, de titel  er  spannend uitziet.

Als iemand mij bijvoorbeeld vertelt over een boek dat hij/zij recentelijk heeft gelezen en mij dat aanbeveelt, dan word ik helemaal nieuwsgierig.Een boek als “Het huis van de moskee” heb ik met plezier, spanning en nieuwsgierigheid dag en nacht zitten lezen, zodra ik tussendoor wat tijd  kreeg. Het was zeer adembenemend. Hetzelfde geldt voor de boeken over de slavernij in Suriname (Caraibische literatuur).  Op deze leeftijd weet ik hoeveel  pijn, smart  en leed  de slavernij Suriname  daadwerkelijk  heeft bezorgd en  wat de Nederlanders en Duitsers allemaal voor gruwelijkheden met de slaven in Suriname hebben uitgehaald.  Mijn  betovergrootmoeder kwam ook als slavin naar Suriname. Een Duitse slavenmeester had zich ook aan haar vergrepen. Bij het lezen van al deze boeken heb ik haar  pijn en smart meegevoeld. In die leesperiode heb ik zelfs gedroomd over een oude zwarte vrouw uit het verleden. Eén van de kleindochters van die slavin leeft nog, mijn groottante dus. Zij wordt in december  100 jaar.

Mijn meisjesnaam Struikelblok komt van de Duitse naam “Van Strauchenbach”.  In die tijd konden de slavenmeesters hun bastaardkinderen namen geven en uit deze naam  vloeide Struikelblok voort. Mijn achternaam stamt dus af van de slavernij.